Kijkt je baby vooral één kant uit?

Gepubliceerd op 08-02-2022

Dan kan het zijn dat er sprake is van een voorkeurshouding. Dat betekent dat je baby niet vrijuit kan bewegen. Officieel spreekt men van een voorkeurshouding als een baby een kwartier of langer één kant uitkijkt. Maar ook als het korter is, kan het goed zijn om even met je baby naar een osteopaat te gaan.

Vaak signaleert men bij het Consultatiebureau dat er sprake is van een voorkeurshouding. Zij verwijzen je dan door naar de kinderfysiotherapeut. Een baby kijkt meestal alleen binnen zijn comfort. De ouders moeten helpen om te ontdekken dat er ook een wereld bestaat aan de andere kant. De kinderfysiotherapeut geeft ouders daarvoor oefeningen mee om samen met hun baby te doen. Maar het helpt om tegelijk ook af te spreken met een osteopaat. Die loopt de bewegelijkheid van de verschillende lichaamsweefsels na, waarlangs bloedvaten en zenuwen naar onze organen gaan.

Beklemd geraakt

De osteopaat doet een algehele check up. Hij of zij kijkt naar het nekje maar ook naar het hele lijfje. Het kan zijn dat bij de geboorte het bekken of middenrif beklemd is geraakt. Of dat de baby in de baarmoeder lang in dezelfde houding heeft gelegen. Als dat laatste het geval is, kan een baby wat langer hulp nodig hebben om weer vrij te kunnen bewegen. Maar vaak kan een osteopaat het ongemak in één of twee behandelingen verhelpen.

Osteopaat

De osteopaat doet dat met zachte technieken. Er wordt dus niet gekraakt en ook geen dubbelvouwtechnieken gebruikt. Kijkt de baby na een paar behandelingen nog steeds maar één kant uit, dan zal de osteopaat aanraden om terug te gaan naar de huisarts of het consultatiebureau, want wellicht is er dan meer aan de hand.

Beeld: Jonathan Borba/Unsplash