Stressincontinentie is het niet kunnen ophouden van urine tijdens een drukverhogend moment. Hierbij kun je denken aan hoesten, niezen, lachen of tijdens het sporten. Dit zijn vaak ook nog eens situaties waarbij je omringd kan zijn door andere mensen. Dit kan zodoende gênante momenten opleveren. Het is dan ook geen onderwerp dat snel aangesneden zal worden op een feestje. Osteopathie kan gelukkig een uitweg bieden voor vrouwen met deze klachten. Via een goed onderzoek en gerichte behandeling kan stressincontinentie in veel gevallen worden verholpen.
Trampoline springen
Onlangs had ik een patiënte met dergelijke klachten. Ze kon al sinds een aantal jaren niet met haar kinderen op een trampoline springen. Ze had namelijk gemerkt dat dit juist een provocerende activiteit was voor haar stressincontinentie. Ze vermeed dit daarom ook heel bewust. Onlangs was ze begonnen met hardlopen, had dit goed opgebouwd om blessures te voorkomen, maar nu merkte ze telkens, na zo’n 5 kilometer hardlopen, dat er ook ongewild urineverlies voorkwam. In eerste instantie heeft ze hier niets mee gedaan, maar na verloop van tijd toch eens bij vriendinnen geïnformeerd. Wat bleek… meerdere vrouwen binnen haar kenniskring hadden eenzelfde probleem. Maar niemand sprak hierover blijkbaar graag over. Toch werd ze door iemand geadviseerd om eens een osteopaat te bezoeken en zo kwam ze bij mij terecht.
Wat kan het probleem zijn?
De blaas zit vooraan in het bekken en steunt op de bekkenbodem. De spieren in de bekkenbodem zijn mede-verantwoordelijk voor het ophouden van de urine. Wanneer de aansturing van de bekkenbodemspieren niet meer goed is, zal het aanspannen eveneens minder goed werken. Een oorzaak daarvan kan zijn, dat de zenuw die de bekkenbodemspieren aanstuurt, ergens in zijn verloop geprikkeld wordt of ingeklemd raakt.
Het is ook mogelijk dat de bekkenbodem teveel druk te verduren krijgt, door bijvoorbeeld een verzakking van organen die zo nog meer gaan ‘drukken’ op de bekkenbodemspieren.
Drukverhoging kan bijvoorbeeld ontstaan tijdens trampolinespringen of hardlopen, omdat de blaas (en de gehele buikholte) op en neer beweegt en zo telkens op de bekkenbodem terecht komt.
Wat doet een osteopaat hieraan?
Een osteopaat gaat op zoek naar de oorzaak van deze klachten door bewegingsverliezen op te sporen. Hoe is de beweeglijkheid van de organen in de buikholte? Bewegen beide bekkenhelften wel goed, of staan ze gekanteld? Is er een blokkade in de onderrug? Hoe is de spanning van de bekkenbodem en het middenrif? Allemaal zaken die een osteopaat met zijn handen kan opsporen en behandelen.
Vaak wordt er ook samengewerkt met een bekkenbodemtherapeut om de gehele blaasfunctie weer zo optimaal mogelijk te krijgen.
Mijn patiënte heb ik zo kunnen helpen en kan inmiddels weer met een gerust gevoel gaan hardlopen. Hopelijk adviseert zij nu ook andere vrouwen om eens een osteopaat te bezoeken, zodat zij weer met een gerust hart kunnen schaterlachen.
Bio Ramon Meuwissen
Ramon (1979) is als osteopaat werkzaam bij het ParaMedisch Centrum Zuid, waar een multidisciplinair team werkzaam is. Ramon is afgestudeerd aan de International Academy of Osteopathy (IAO) en nog elke dag enthousiast over het vak osteopathie. Middels het schrijven van blogs hoopt hij osteopathie meer toegankelijk te maken en te zorgen voor meer bekendheid onder een breed publiek. Naast zijn werk brengt hij het liefst tijd door met zijn gezin en vind het daarnaast heerlijk om te hardlopen en wielrennen (te volgen).