Spanningshoofdpijn
Gepubliceerd op 16-07-2015Spanningshoofdpijn: hoe kom je er aan, vraag je je misschien af. Belangrijker: hoe kom je ervanaf?
Spanningshoofdpijn: hoe kom je er aan, vraag je je misschien af. Belangrijker: hoe kom je ervanaf?
Spanningshoofdpijn: hoe kom je ervan af?
Spanningshoofdpijn is niet veel meer dan een spanning van de nekspieren, die aan de schedel hechten en hieraan trekken. Tenminste, zo wordt het beeld altijd geschetst. Wanneer dit zou kloppen, dan zou een ontspannende massage, een warmtekussen of bepaalde oefeningetjes de pijn doen verlichten. Vaak bieden deze opties echter niet veel meer dan kortdurende verlichting. Hoe kun je zorgen dat je structureel van je klachten afkomt?
Naar mijn mening raken spieren nooit zomaar gespannen. Daar is altijd een oorzaak voor. Zo kunnen gespannen nekspieren bijvoorbeeld ontstaan door een nekwervel die ‘blokkeert’. Doordat er in het gebied van de blokkade te weinig beweging plaatsvindt, is er in dat gebied geen afvoer van afvalstoffen. Door deze stuwing, krijg je een soort chemische reactie van de afvalstoffen, die ervoor zorgen dat het spierweefsel overprikkeld wordt. Dit zorgt ervoor dat de spier gaat aanspannen. Wanneer dit te lang duurt, gaan deze spieren aan de schedel trekken, met hoofdpijn tot gevolg.
Vindt dit op het niveau van de vierde nekwervel (C4) plaats, dan heeft het ook nog tot gevolg dat er een zenuw geprikkeld wordt, die naar de monnikskapspier (die aanhecht aan de schedel) loopt en deze daardoor voorziet van de een overvloed aan prikkels. Wanneer het ‘slechts’ om een gewrichtsblokkade gaat, dan volstaat het mobiliseren van het betreffende wervelniveau, bijvoorbeeld via een manipulatie (kraken) of een andere mobilisatietechniek. Hierbij is het ook belangrijk om te kijken naar lagere niveaus. Dus feitelijk moet je de hele wervelkolom en het bekken nalopen.
Een andere mogelijkheid die leidt tot spierspanningen in de nek bevindt zich in een totaal andere regio, namelijk de buik. De buik…hoor ik je denken! Dat kan niet…ik heb hoofdpijn, géén buikpijn. Wanneer je de buik en de nek zou willen verbinden (gerelateerd aan spanningshoofdpijn), dan zou je dit kunnen verklaren vanuit het eerder genoemde wervelniveau C4. Op deze hoogte loopt niet alleen een zenuw naar de beruchte monnikskapspier, maar ook voert er een zenuw (nervus phrenicus) via de borstholte, door het middenrif naar het buikvlies.
Dit buikvlies zou je kunnen omschrijven als een soort zak, waarin een aantal organen gelegen is: de dikke en dunne darm, de lever en de maag. Wanneer één van deze overprikkeld is, geeft deze als het ware signaaltjes af aan het buikvlies. Deze signalen worden (via de nervus phrenicus) naar het centrale zenuwstelsel geleid en komen binnen op niveau C4. Wanneer dit teveel signalen tegelijk zijn, ontstaat er als het ware een soort kortsluiting op dat niveau, dat ervoor zorgt dat het gebied rond C4 overprikkeld wordt. Dit heeft weer tot gevolg dat het niveau zal gaan blokkeren. Maar ook onder andere dat de zenuw die de monnikskapspier voedt overprikkeld wordt, waardoor deze teveel signalen geeft aan deze spier. Dit zorgt er op zijn beurt weer voor dat de spier meer gespannen raakt, wat ertoe leidt dat hoofdpijn kan ontstaan.
Een voorbeeld: stel je voor, je darmen bevatten veel gasvorming, door bijvoorbeeld (langdurige) consumptie van slechte voeding. Dan blaast deze (zes meter) darm zich op als een ballon. Dit heeft tot gevolg dat het buikvlies onder voortdurende spanning komt te staan, waardoor er continue signaaltjes via de nervus phrenicus naar de nek verlopen, met spierspanning (en mogelijk hoofdpijn) tot gevolg. Kun je je nu voorstellen dat een massage, of een warmtekussen hooguit een tijdelijk effect teweeg zal brengen?
Belangrijk is het dus om niet alleen deze klacht vanuit de spieren te benaderen. Zorg ervoor dat alles wordt nagekeken en daar waar nodig behandeld. Wat de osteopathie zo uniek maakt, is dat wij de mogelijkheid hebben om de (buik)organen te onderzoeken en te behandelen. Hierdoor krijg je dus echt een behandeling van de totale mens.
Max Elze
Bio:
Max Elze (1983) is sinds 2013 osteopaat D.O. en is woonachtig en werkzaam in Heerlen. Sinds enige tijd schrijft hij blogs, waarmee hij het vak osteopathie probeert onder een breder publiek te brengen. Vanaf nu zal hij dan ook met regelmaat columns verzorgen voor de NVO. Zijn doel is hierbij om zijn eigen visie en denkwijze weer te geven over het vak osteopathie. Als Max niet met zijn vak bezig is, dan spendeert hij graag tijd met zijn gezin. Ook sport hij graag, waarbij hij, na jarenlang te hebben gevoetbald, zich sinds een jaar toegespitst heeft op het hardlopen.